پرفسور محمد حسن گنجي
پدر علم جغرافياي ايران

محمد حسن گنجي پدر علم جغرافياي ايران داراي 130 اثر برجسته علمي و تخصصي به زبان هاي فارسي و انگليسي و تربيت كننده 11 نسل استاد عالي در حوزه جغرافياست.
محمد حسن گنجي در سال 1291 در شهرستان بيرجند به دنيا آمد. پدر او، ابوتراب مدت ها نايب الحكومه شهر “قاين” بود. وي سه برادر و دو خواهر داشت كه چهار نفر آنها در مدارس محلي بيرجند به تدريس اشتغال داشتند.
گنجي‬ تحصيلات ابتدايي و متوسطه را در زادگاه خود گذراند و پس از آن براي ادامه تحصيل به تهران مهاجرت كرد. در تهران به دارالمعلمين عالي رفت و در رشته تاريخ و جغرافيا تحصيل كرد و به درجه كارشناسي ‏رسيد. سپس در حدود سال 1312 به عنوان دانشجوي برگزيده به اروپا اعزام شد و در دانشگاه ويكتوريا منچستر انگلستان به تحصيل ادامه داد و در سال 1317، ليسانس تخصصي خود را در جغرافيا اخذ كرد.
در سال دوم ماندن در انگلستان بود كه پس از يك ‏ سال مطالعه و بررسي رشته هاي گوناگون، ‏تصميم خود را گرفت كه در زمينه جغرافيا كار كند و از آن زمان تاريخ براي او در درجه دوم اهميت ‏قرار‬ گرفت. گنجي در آن سال در گروه تخصصي جغرافيا در دانشگاه منچستر نام نويسي كرد و پس از چهار سال توانست ليسانس تخصصي و ممتاز در جغرافيا را به دست آورد كه برابر كارشناسي ارشد به شمار مي آيد. وي دليل گرايش خود را به جغرافيا و به ويژه هواشناسي، دو رويداد خشكسالي و سيلي مي داند كه ‏در روزگار كودكي و نوجواني در زادگاهش رخ داد و باعث آسيب زيادي به روستاييان شده بود. او در سال 1331 مجدداً با استفاده از بورس تحصيلي عازم آمريكا شد و مدرك دكتري خود را در رشته جغرافيا، از دانشگاه كلارك دريافت كرد. پايان نامه دكتر گنجي درباره آب و هواي ايران به زبان انگليسي به چاپ رسيده است. محمد حسن گنجي از سال 1317 تا 1354 در دانشگاه تهران به تدريس اشتغال داشت و به عنوان اولين شخصي كه جغرافياي نوين را وارد برنامه هاي دانشگاهي كرده است،

امام علي(ع)، الگوي شهامت براي تمامي انسان هاي جهان
امام علي بن ابي طالب (ع) در سيزده رجب سال سي ام عام الفيل يعني 23 سال پيش از هجرت نبوي ديده به جهان گشود. فضيلت هاي بي شمار حضرت علي عليه السلام، در هيچ بيان و زباني نمي گنجد و در هيچ دفتر و كتابي نمي توان آن را توصيف كرد. شايد تنها برخي فرشتگان آسمان، قدرت درك حقيقت وجودي او را داشته باشند. برشمردن مناقب و فضايل حضرت، مانند اندازه گيري آب دريا با پيمانه است.حضرت علي عليه السلام، روزها روزه مي گرفت، شب ها را به گرسنگي مي گذراند و غذاي خود را به ديگران مي بخشيد اميرالمؤمنين علي عليه السلام، پارساترين مردم پس از پيامبر خدا و سيد زاهدان دوران خود بود. حضرت هرگز غذاي سير نخورد.فصاحت كلام حضرت علي عليه السلام بي مانند و بلاغت بيانش بي بديل بود؛ به گونه اي كه علماي بلاغت عرب آن را بالاتر از كلام مخلوق و پايين تر از كلام خالق دانسته اند.«نهج البلاغه، آيينه اي است كه سيماي قرآن را نشان مي دهد و هر دو به مبدأ الهي وصل اند. نهج البلاغه، برادر قرآن است، تفسير دين است، سخن علي و رهگشاي فصاحت و بلاغت و كتاب ارشاد و آموزش است.نهج البلاغه، نواي ناي حيات است، سرود رود يقين است، كتاب دل است، كتاب عاطفه و عشق، عقيده و جهاد، انديشه و تعقل است، كتاب رهبري و رهروي است، برنامه زندگي است، نسخه شفابخش دردها و بيماري هاست، جدول عرفان است، طراز زيستن و منشور حكومت است. اين روز بزرگ را به نام پدر نامگذاري كرده اند