«پروين بهمني» خالق لالايي هاي مادرانه ايران زمين كه به دليل وخامت ناراحتي قلبي، ريوي در بيمارستان بستري شده بود، درگذشت. دامون شش بلوكي فرزند «پروين بهمني» گفت: چند روز پيش حال مادر رو به وخامت گذاشت و حتي قدرت تكلمش را از دست داد، در تكاپوي يافتن بيمارستاني براي بستري و رسيدگي و مداواي ايشان بوديم و چند روز هم بستري بودند كه در نهايت متاسفانه مادر جان به جان آفرين تسليم كرد. پروين بهمني متولد 1328 در شيراز، خالق لالايي هاي محلي و پژوهشگر فرهنگ قشقايي است. وي فارغ التحصيل دانشسراي تربيت معلم بوده و در كسوت معلمي خدمت كرده است. اين پژوهشگر پس از سال ها تحقيق و اجرا و گردآوري لالايي هاي مناطق مختلف ايران زمين، نشان درجه يك هنري (دكتري) را از وزارت فرهنگ و ارشاد دريافت كرد و اولين زن برگزيده مفاخر هنري تُرك محسوب مي شود. بعداز پايان تحصيلات وارد دانشسراي عشايري شد و به مدت 16 سال به آموزگاري اشتغال داشت و همزمان مشغول آموختن رديف هاي موسيقي بود. مدتي نزد اساتيدي چون محمدحسين كياني، حبيب خان گرگين، غلامرضا خان بهمني و محمدقلي خورشيد موسيقي اصيل ياد گرفت سپس به تهران مهاجرت كرد. خانم بهمني در كنار نغمات و لالايي هاي محلي به عنوان يك پژوهشگر موسيقي شناخته مي شود. در سال 1386 با لالايي در فيلم «سه زن» ساخته منيژه حكمت به شهرت رسيد. اين آواز خيلي زود نه تنها در ايران بلكه در كشورهاي مختلف مورد توجه قرار گرفت و بسياري از تهيه كنندگان، موسيقيدانان و پژوهشگران به سمت موسيقي قشقايي كشيده شدند.«پروين بهمني» دارنده نشان درجه يك هنري از ايران، دكتراي افتخاري از كنسرواتوار مسكو و دانشگاه دولتي كشور تركيه است.
پيام تسليت وزير ارشاد
محمدمهدي اسماعيلي وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي با انتشار متني درگذشت پروين بهمني را تسليت گفت. در اين پيام آمده است: اين جان عاريت كه به حافظ سپرد دوست؛ روزي رخش ببينم و تقديم وي كنم. خبر درگذشت حافظ لالايي هاي ايران زمين موجب تاسف بسيار شد. زنده ياد پروين بهمني كه با پژوهش هاي سترگ خود، لالايي ها و موسيقي فراموش شده «عاشيقلر» را زنده كرد و براي سالياني دراز، به جست وجوي عاشيق ها و نواهاي گمشده شان در سرتاسر ايران زمين گشت تا نواي آنها را كه سينه به سينه به امروز رسيده بود، ثبت و ضبط كند. او به حق يكي از حافظان ارجمند فرهنگ بومي و اصيل اين سرزمين بود و توانست نواي جانسوز موسيقي قشقايي را تا آن سوي مرزها طنين انداز كند. وي با حفظ و اشاعه لالايي هاي مادرانه ايران زمين، و خوانش لالايي هايش نشان داد كه قشقايي زندگي اش با صفا و صميميت و هنر و موسيقي سرشته شده است. به راستي كه آثار او تداعي گر موسيقيِ پيچيده در دشت ها و كوهستان ها و نغمه هاي گم شده در سايه سارِ سياه چادرهاي عشايري كه خود محصول ذوق و سرپنجه هنرمندانه زنان عشاير ايران بوده، است. زنده ياد بهمني كه كودكي خود را در ايل گذرانيده بود، سال ها به عنوان آموزگار در مناطق مختلف عشايري استان فارس خدمت كرد.