نخبگان ثروتمند در آمريكا با هدف گسترش ثروت و قدرت خود از ابزاري مانند؛ دزدي، محروم سازي و استثمار استفاده مي كنند و منابع ناچيزي به سرمايه گذاري در مسكن، آموزش و مراقبت هاي بهداشتي اختصاص مي يابد.
به گزارش شبكه اطلاع رساني راه دانا؛ به نقل از ""تيتريك""؛ ""رابرت ريچ"" استاد دانشگاه كاليفرنيا و وزير كار سابق آمريكا در مورد نژادپرستي حاكم در آمريكا اينچنين مي نويسد، از زمان ورود اولين استعمارگران به آمريكا تا همين لحظه، نخبگان ثروتمند به هدف گسترش ثروت و قدرت خود به ضرر سياهپوستان، آمريكاي لاتيني ها و بوميان و به حاشيه كشاندن افراد رنگين پوست از ابزاري مانند؛ دزدي، محروم سازي و استثمار استفاده كرده اند.

سودآوري نژادپرستي يك چرخه معيوب به نام ظلم اقتصادي را ايجاد مي كند. نخبگان مؤسسات، ادامه سركوب قدرت اقتصادي رنگين پوستان را تحريك مي كنند. اين ظلم اقتصادي به نوبه خود مانع قدرت اقتصادي آنها مي شود و ظلم سياسي توانايي آنها براي تغيير سيستم را به زانو در مي آورد.

اين چرخه در هر جنبه از اقتصاد ما نقش خود را ايفا مي كند و به طور خاص در حبس هاي جمعي مشهود است. جُرم انگاري افراد رنگين پوست يك صنعت چندين ميليارد دلاري است. حبس جمعي تنها در سال 2017، با به دام انداختن سياهپوستان و آمريكاي لاتيني هاي كم درآمد در چرخه محروم سازي اقتصادي و سياسي، 182 ميليارد دلار هزينه داشت.

اگر رد پول را دنبال كنيم متوجه مي شويم كه برخي از بزرگترين بانك هاي آمريكا از جمله؛ ولز فارگو (Wells Fargo)، بانك آمريكا (Bank of America) و جِي پي مورگان چِيس (JPMorgan Chase) ميليون ها دلار را براي اپراتورهاي زندان هاي غير انتفاعي مانند؛ GEO Group و CoreCivic در خطوط اعتباري تمديد كرده اند.

عمليات هاي غير قانوني زندان ها به طور فزاينده اي ارائه خدمات ارزان قيمت براي مثال، اوراق وثيقه شركت ها، ارتباط از راه دور، غذا و فروشگاه هاي مخصوص زندانيان و خانواده آنها را به منظور كسب حداكثر سود الزامي كرده است. اين استثمار به مجردِ آزادي از زندان متوقف نمي شود.


سركوب قدرت اقتصادي افراد رنگين پوست آغاز شده است. به دليل تبعيض، زندانيان سابق با نرخ بيكاري 27 درصد (بالاتر از نرخ كل بيكاري آمريكا در هر دوره تاريخي از جمله همه گيري و ركود بزرگ اقتصادي) مواجه مي شوند.

جريمه ها و دستمزدهاي مرتبط با سيستم عدالت كيفري، 50 ميليارد دلار بدهي بر گردن حدود 10 ميليون آمريكايي كه از اين سيستم استفاده كرده اند قرار داده اند. بسياري از ايالت ها براي بدتر كردن وضعيت، افراد مجرم را از دريافت هرگونه كمك دولت بازمي دارند.

طي چهار دهه گذشته، هزينه حفظ نظم و آرامش در آمريكا با افزايش تقريبا 3 برابري از 42.3 ميليارد دلار در سال 1977 به 114.5 ميليارد دلار در سال 2017 رسيده و به شدت بالا رفته است. از 100 شهر بزرگ در آمريكا، 9 نيروي پليس كه با بالاترين نرخ در هر نفر، مردم را مي كشند بيش از 30 درصد از بودجه شهرها را اشغال كرده و منابع ناچيزي را براي سرمايه گذاري در مسكن، آموزش و مراقبت هاي بهداشتي باقي مي گذارند.

اين ظلم اقتصادي عمدي، قدرت سياسي رنگين پوستان را سركوب كرده و حقوق مطابق با قانون اساسي آنها براي تغيير سيستمي كه تعيين مي كند آيا سودي از نژادپرستي حاصل مي شود يا خير را تضعيف مي كند.

در سيستم فعلي ما، نخبگان ثروتمند به منظور افزايش منافع از قدرت سياسي خريداري شده خود براي دستكاري كردن اين سيستم استفاده مي كنند.

دوباره به افرادي كه در زندان هستند مي پردازيم. كساني كه در حال حاضر در زندان هستند يا سابقا زنداني بودند در 48 ايالت آمريكا با محدوديت هايي در حق رأي مواجه مي شوند. زنداني ها هنوز به جاي زادگاه خود، ساكن زندان به شمار مي آيند. اين يعني افراد در زندان هيچ نماينده اي ندارند و به عنوان گروگان مورد بهره برداري قرار مي گيرند.

اعمال محدوديت ها در رأي دادن پس از آزادي پايان نمي يابد. 6.1 ميليون نفر به دليل محكوميت جنايي سابق از آمدن پاي صندوق رأي منع مي شوند و 1 نفر از 13 سياهپوست (در مقايسه با 1 نفر از 56 سفيدپوست) به خاطر محروميت از حقوق جنايي، حق رأي را از دست داده اند.

اين يك چرخه پايان ناپذير است كه قرن ها در حال طغيان است. سودآوري نژادپرستي، مؤسسات نخبه را به ادامه ظلم اقتصادي بر رنگين پوستان تحريك مي كند كه به نوبه خود مانع قدرت سياسي آنها مي شود و اين ظلم سياسي توانايي آنها براي تغيير سيستمي كه نژادپرستي در آن بسيار سودآور است را به زانو درمي آورد.

چگونه بايد اين چرخه را بشكنيم؟

بايد از نامزدهاي انتخاباتي كه از سياست هاي جسورانه مانند از بين بردن ظلم اقتصادي و ايجاد يك اقتصاد آزاد پشتيباني مي كنند، حمايت كنيم.

دولت ما بايد براي خاتمه دادن به ظلم اقتصادي به جرم انگاري افراد رنگين پوست و سركوب سياسي آنها پايان دهد. و براي ايجاد اقتصادي آزاد بايد تضمين كند كه تمام رنگين پوستان به حقوق اقتصادي اساسي مانند درآمد و اشتغال تضمين شده، مراقبت هاي بهداشتي جهاني، مسكن تضمين شده، تحصيلات رايگان دانشگاهي و ثروت نسلي دسترسي دارند.

بخشي از قدرت ما خلقِ اين اقتصاد آزاد است. اگر با هم عمل كنيم مي توانيم اين چرخه را بشكنيم.

انتهاي پيام/